Για ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ – όχι πλειοψηφικό, αλλά υπαρκτό – ο Αλέξης Τσίπρας δεν αποτελεί μέρος της λύσης, αλλά μέρος του προβλήματος του κόμματος. Αυτή η συζήτηση δεν είναι νέα στις παρυφές της Κουμουνδούρου, γίνεται εδώ και μήνες μεταξύ στελεχών με διαφορετική πολιτική και ιδεολογική αφετηρία, και «ενώνει» ετερόκλητα πρόσωπα – προερχόμενα τόσο από το παλαιό ΠΑΣΟΚ όσο και από την ανανεωτική αριστερά, ή ακόμη και την «Ομπρέλα» της “αριστερής καθαρότητας”.
Το άρθρο Κούλογλου άνοιξε τον ασκό του Αιόλου
Αυτή την συζήτηση όμως έφερε για πρώτη φορά σε δημόσιο φως το επίμαχο άρθρο του ευρωβουλευτή Στέλιου Κούλογλου – εξ ου και η δημόσια, εμφύλια σύγκρουση που ξέσπασε στον ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.
Στο άρθρο του ο Στέλιος Κούλογλου διαπίστωσε «ισοπαλία» Μητσοτάκη – Τσίπρα στις εμφανίσεις στην ΔΕΘ «μετά από έναν ανιαρό αγώνα». Και επίσης , και κυρίως, έβαλε και θέμα «προοδευτικής διακυβέρνησης» με άλλον πρωθυπουργό και όχι τον Αλέξη Τσίπρα.
Εγραψε ότι η τετράωρη συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν έβγαλε ειδήσεις, και πρόσθεσε : «Θα ήταν διαφορετικά αν, παραδείγματος χάριν, στην ερώτηση για το πρόσωπο του πρωθυπουργού, σε περίπτωση προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας, άφηνε ανοιχτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο: σε αυτή την περίπτωση η στρατηγική για την «προοδευτική διακυβέρνηση» θα ερχόταν στο προσκήνιο των συζητήσεων και της επικαιρότητας».
Το σενάριο της “προοδευτικής διακυβέρνησης” χωρίς Τσίπρα πρωθυπουργό
Η αναφορά αυτή ερμηνεύθηκε στην Κουμουνδούρου ως ευθεία αμφισβήτηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τις πληροφορίες, ερμηνεύθηκε έτσι από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα και οδήγησε σε έκρηξη οργής για έναν επιπλέον λόγο:
Διότι έφερε στην πρώτη γραμμή ένα σενάριο που όντως συζητείται σε διάφορους κομματικούς θύλακες. Το συζητούν κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ, το συζητούν και με κάποιους στο Κίνημα Αλλαγής, το συζητούν και κάποιοι ενδιαμέσως και πέριξ.
Κατ΄αυτό το σενάριο, εάν είναι να αποκτήσει περιεχόμενο το αίτημα της προοδευτικής διακυβέρνησης μετά τις κάλπες της απλής αναλογικής, απαιτούνται υπερβάσεις. Και ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να είναι μέρος αυτής της υπέρβασης. Είτε λόγω της πολιτικής φόρτισης που κουβαλάει από την περίοδο 2010 – 2015, είτε λόγω του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου που καλά κρατεί στην βάση του ΚΙΝΑΛ, ο Τσίπρας θα είναι μέρος του προβλήματος.
Οπότε, η διέξοδος της “προοδευτικής διακυβέρνησης” θα μπορούσε να δοθεί με ένα άλλο πρόσωπο στην θέση του πρωθυπουργού – ένα πρόσωπο με υπερκομματικά και μη φθαρμένα χαρακτηριστικά. Κάποιοι θεωρούν ότι αυτή την διέξοδο και αυτή την συζήτηση θα την διευκόλυνε, και θα την πήγαινε κι ένα βήμα παραπέρα, μια εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής. Κάποιοι άλλοι πιο καχύποπτοι, εντός ΣΥΡΙΖΑ, βλέπουν πίσω από αυτό το σενάριο και μηχανισμούς και συστήματα εκτός πολιτικής.
Ανοιξε ο κύκλος αμφισβήτησης της ηγεσίας Τσίπρα;
Το βέβαιο είναι πως πολλά απ’ όλα αυτά τα είδε πίσω από την παρέμβαση Κούλογλου και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Οπερ, η σχέση του ευρωβουλευτή με τον ΣΥΡΙΖΑ περιγράφεται από την Κουμουνδούρου πλέον ως «τελειωμένη» παρ’ ότι ο ίδιος, αναγκάστηκε χθες να κάνει διορθωτική δήλωση στην «Αυγή» και να μιλήσει για «αστοχία» στις διατυπώσεις του. Ούτως ή άλλως, δε, η σχέση βρισκόταν σε παγετό εδώ και πολύν καιρό, με την Κουμουνδούρου να χρεώνει στον Στέλιο Κούλογλου αλλεπάλληλα προσωπικά «unfair» κατά του Αλέξη Τσίπρα.
Δεν είναι βέβαιο όμως ότι έχει τελειώσει και ο – στενός ή μη – εσωκομματικός κύκλος της αμφισβήτησης της προεδρικής ισχύος. Και, κυρίως, της πραγματικής δυναμικής πολιτικής ανάκαμψης, και επιστροφής στην εξουσία, που δίνει στον ΣΥΡΙΖΑ η ηγεσία Τσίπρα.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Πηγή: economico.gr
