- Το Politico θεωρεί ότι οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στη Ρωσία, μετά την ανταρσία των μισθοφόρων της Wagner απαιτούν την προσοχή και την εγρήγορση του δυτικού κόσμου, καθώς υπάρχει πλέον ορατός ο κίνδυνος ενός σκόπιμου πυρηνικού επεισοδίου. Το έγκυρο μέσον θεωρεί ότι οι ΗΠΑ και οι βασικοί σύμμαχοι του ΝΑΤΟ πρέπει να είναι έτοιμοι να επέμβουν άμεσα και να κλείσουν τον κύκλο του πολέμου. Δημοσιεύουμε την ανάλυση αυτή γιατί απηχεί τις απόψεις του Ατλαντικού κατεστημένου και αξίζει να τις γνωρίζουμε.
Η ιστορία ξετυλίγεται κατά ριπάς — υπάρχουν μεγάλες περίοδοι όπου ελάχιστα
πράγματα αλλάζουν και ξαφνικά ο κόσμος ανατρέπεται. Η 24ωρη ένοπλη
εξέγερση που είδε έναν μισθοφόρο στρατό να διασχίζει 800 χιλιόμετρα και να
κατευθύνεται προς τη Μόσχα, χωρίς αμφισβήτηση, άλλαξε τα πάντα.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αντιμετωπίζει τώρα τη σοβαρότερη κρίση
της προεδρίας του εδώ κι ένα τέταρτο του αιώνα. Η αδυναμία του έχει
αποκαλυφθεί: Καμία από τις δυνάμεις ασφαλείας της Ρωσίας δεν στάθηκε
εμπόδιο στην πορεία της Ομάδας Βάγκνερ προς τη Μόσχα, και όσοι το έκαναν
αντιμετωπίστηκαν γρήγορα. Οι κάτοικοι του Ροστόφ-ον-Ντον – του υλικοτεχνικού
κόμβου του ρωσικού στρατού στο νότο, τον οποίο κατέλαβε η ομάδα Βάγκνερ
χωρίς καμία αντίσταση – υποδέχτηκαν τους μισθοφόρους με ανοιχτές αγκάλες
και χρειάστηκε ένα αουτσάιντερ, ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ
Λουκασένκο, για να πείσει τον επικεφαλής της Βάγκνερ, Γεβγκένι Πριγκόζιν, να
παραιτηθεί.
Ο Πούτιν δεν ελέγχει τη χώρα του, οι στρατηγοί τρέμουν…
Η αντίληψη που επικρατεί στη Δύση τώρα είναι ότι ο Ρώσος πρόεδρος ανησυχεί για έναν ενδεχόμενο εμφύλιο πόλεμο, αφού δεν φαίνεται πλέον να έχει τον έλεγχο της χώρας του.
Η άμεση συνέπεια αυτών των εξελίξεων είναι ότι τόσο ο Πούτιν όσο και οι γύρω του
απασχολούνται πλέον έντονα για την ισχύ και το ρόλο τους στο σύστημα εξουσίας. Όλοι
κοιτάζουν τα νώτα τους. Κανείς δεν ξέρει ποιον μπορεί να εμπιστευτεί. Ποιος
θέλει να εκδικηθεί και ποιον. Ποιος είναι σύμμαχος του. Η παράνοια κυριαρχεί
παντού. Ιδιαίτερα στη στρατιωτική ηγεσία, με επικεφαλής τον
υπουργό Άμυνας Sergei Shoygu και τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Valery
Gerasimov, οι οποίοι ηγήθηκαν της εντελώς καταστροφικής στρατιωτικής
εισβολής στην Ουκρανία. Ξέρουν πλέον ότι έχουν πρόβλημα.
Το αρχικό τους σχέδιο εισβολής γρήγορα εξελίχθηκε σε χάος. Αντί να καταλάβει
ο πολύφερνος ρωσικός στρατός το Κίεβο μέσα σε λίγες μέρες όπως αρχικά
σχεδίαζε, ο ουκρανικός στρατός, σε λιγότερο από ένα μήνα, τον εκτόπισε από
την περιοχή της πρωτεύουσας. Στη συνέχεια, το περασμένο φθινόπωρο, οι
ρωσικές δυνάμεις απωθήθηκαν στο βορρά και το νότο, χάνοντας τον έλεγχο των
κρίσιμων πόλεων Χάρκοβο και Χερσώνα.
Επιπλέον, η ρωσική επίθεση αυτόν τον χειμώνα προχώρησε μόνο μερικές
εκατοντάδες μέτρα σε ορισμένα σημεία – και με κόστος που ανέρχεται στους 20.000 νεκρούς, περισσότερους από 80.000 τραυματίες και ανυπολόγιστες απώλειες στρατιωτικού υλικού.
Ο αρχηγός της Wagner βρήκε έτοιμο ακροατήριο
Δεν είναι περίεργο που ο αρχηγός της Wagner βρήκε έτοιμο ακροατήριο για την
κριτική του στον Σόιγκου και τον Γκερασίμοφ. Ακόμη και η μία σημαντική νίκη
της Ρωσίας – η κατάληψη ενός ισοπεδωμένου Μπαχμούτ μετά από 10 μήνες
μάχης και με κόστος δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες – εκτελέστηκε σε
μεγάλο βαθμό από την Ομάδα Wagner που δρούσε εκτός του ελέγχου του
ρωσικού στρατού. Έτσι, είτε παραμείνουν είτε φύγουν, ούτε ο υπουργός Άμυνας
ούτε ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου – που διοικεί επίσης την επιχείρηση στην
Ουκρανία από τον Δεκέμβριο – δεν μπορούν να αισθανθούν ξανά ασφαλείς.
Ενώ όλοι είναι απασχολημένοι να καλύπτουν τα νώτα τους μέσα στη Ρωσία, στη
γειτονική Ουκρανία η αντεπίθεση κερδίζει σε ταχύτητα. Μετά από εβδομάδες
διερευνητικών επιθέσεων, φαίνεται τώρα ότι η πλήρης επίθεση προχωρά κατά
μήκος τριών διαφορετικών αξόνων στα ανατολικά και νότια. Οι εννέα
εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες από τη Δύση ταξιαρχίες φαίνεται επίσης να έχουν
αναπτυχθεί σε πλήρη ισχύ. Κι αν ακόμα οι ρωσικές άμυνες έχουν ήδη συγκροτήσει ισχυρές θέσεις, τα γεγονότα του περασμένου Σαββατοκύριακου δεν μπορούν
παρά να έχουν αποθαρρύνει τον στρατό στα χαρακώματα.
Έτσι, αν και παραμένει σκληρός ο αγώνας, η εσωτερική αναταραχή στη Ρωσία
και η ενασχόληση της ανώτατης διοίκησης της με την αυτοσυντήρηση δεν θα μπορούσαν να έχουν έρθει σε καλύτερη στιγμή για την ηγεσία της Ουκρανίας. Ο
ρωσικός στρατός, τους τελευταίους 16 μήνες, ήταν και παραμένει ένας θεσμός,
όπου οι τακτικές πρωτοβουλίες και η καινοτομία αποθαρρύνονται υπέρ της
τήρησης εντολών που προέρχονται μόνο από τα ψηλά, από αυτούς που
τώρα φοβούνται για το μέλλον τους.
Ο κόσμος σε εγρήγορση
Όμως, ενώ το πρόβλημα της Ρωσίας αποτελεί κέρδος για την Ουκρανία, υπάρχουν σοβαροί
λόγοι ο κόσμος να βρίσκεται σε εγρήγορση, ακόμη και να ανησυχεί. Κανείς δεν
ξέρει τι θα κάνει ο Πούτιν στη συνέχεια — ή ακόμα και πόσο καιρό θα
παραμείνει στην εξουσία. Η κριτική για τον πόλεμό του και τον ρωσικό στρατό
είναι τώρα πολύ μεγάλη και παρόλο που οι μετριοπαθείς μπορεί να αντλήσουν
δύναμη από αυτό, οι υπερεθνικιστές είναι πιθανό να “βρίσκονται στα κάγκελα”. Ως εκ τούτου, ένας τρόπος για να προσπαθήσει ο Πούτιν να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του συστήματος εξουσίας είναι να διπλασιάσει σε δυνάμεις και ένταση τον πόλεμο στην Ουκρανία — αυτό άλλωστε ζήτησαν πολλοί από τους μεγαλύτερους επικριτές του.
Ο στρατός της Ρωσίας μπορεί να ξεμένει από ανθρώπινο δυναμικό και σύγχρονο εξοπλισμό, αλλά η μόνη επιλογή που έχει είναι η κλιμάκωση του πολέμου.
Υπάρχουν ήδη ανησυχίες ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν προετοιμαστεί να
ανατινάξουν τον πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής στη Zaporizhzhia, όπως
έκαναν το υδροηλεκτρικό φράγμα Kakhovka, με καταστροφικές συνέπειες για
τους ανθρώπους, το περιβάλλον και την αγροτική οικονομία της Ουκρανίας.
Παράλληλα ο Πούτιν εξακολουθεί να διατηρεί την απόλυτη επιλογή – τη χρήση
των πυρηνικών όπλων. Οι απελπισμένοι μερικές φορές οδηγούνται σε απελπισμένες
κινήσεις και ο Πούτιν βρίσκεται στη βαθύτερη απελπιστική κατάσταση. Και ενώ ο εμφύλιος πόλεμος σε μια χώρα με πυρηνικά ήταν σίγουρα η μεγαλύτερη
ανησυχία στον Λευκό Οίκο το Σαββατοκύριακο, η μεγαλύτερη ανησυχία τώρα
είναι ότι ο Πούτιν μπορεί να αρχίσει να σκέφτεται το αδιανόητο.
Η αποφυγή μιας τέτοιας κλιμάκωσης —είτε πρόκειται για βομβαρδισμό ενός
πυρηνικού εργοστασίου είτε για μία έκρηξη — πρέπει να αποτελεί απόλυτη
προτεραιότητα. Όταν κυκλοφόρησαν οι θόρυβοι για την πυρηνική κλιμάκωση το
περασμένο φθινόπωρο, ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των Ηνωμένων
Πολιτειών Τζέικ Σάλιβαν σημείωσε δημόσια ότι η Ρωσία θα υποστεί
«καταστροφικές συνέπειες» – ένα μήνυμα που δόθηκε επίσης παρασκηνιακά στους
Ρώσους.
Και τώρα, για άλλη μια φορά, ο Πούτιν και οι γύρω του πρέπει να ξέρουν ότι η
κλιμάκωση δεν θα αποδώσει – κάθε άλλο μάλιστα, το αντίθετο. Σε περίπτωση
οποιουδήποτε σκόπιμου πυρηνικού επεισοδίου, οι ΗΠΑ και οι βασικοί σύμμαχοι
του ΝΑΤΟ πρέπει να επέμβουν άμεσα και να θέσουν τον πόλεμο σε έναν άμεσο
κι ολοκληρωτικό τερματισμό, βοηθώντας την Ουκρανία να αποκαταστήσει τον
έλεγχο σε όλη την επικράτειά της.
Έχουμε φτάσει στο σημείο του απόλυτου κινδύνου και ο μόνος τρόπος για να το
αποφύγουμε είναι να καταστήσουμε σαφές στον Πούτιν και στους γύρω του ότι
δεν υπάρχει άλλη διέξοδος εκτός από την υποχώρηση, την αποκατάσταση της κυριαρχίας της Ουκρανίας στο έδαφός της και τον τερματισμό αυτού του πολέμου
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςΠηγή: economico.gr
