Τα… νεύρα του Ερντογάν το περασμένο Σάββατο πιθανότατα θα του κοστίσουν πολύ ακριβά, σύμφωνα με τον αναλυτή των Financial Times, Ντέιβιντ Γκάρντνερ, ο οποίος χαρακτηρίζει ως «οικονομική αυτοκτονία» την απόφαση του Τούρκου προέδρου.

Νέες περιπέτειες για την οικονομία

Ο Γκάρντνερ περιγράφει πώς, από τον περασμένο Νοέμβριο, οπότε και ο Ερντογάν άλλαξε ΥΠΟΙΚ και διοικητή στην Κεντρική Τράπεζα, η λίρα βγήκε από «σπιράλ θανάτου» και άρχισε να ανεβαίνει έναντι του δολαρίου, αλλά και πώς ο Τούρκος πρόεδρος -που πιστεύει ότι τα υψηλά επιτόκια οδηγούν σε υψηλό πληθωρισμό- ποτέ δεν πίστεψε στη στρατηγική του Νατσί Αγκμπάλ, τον οποίο και «καρατόμησε» για να βάλει επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας έναν άγνωστο τραπεζίτη, πρώην βουλευτή του ΑΚΡ, τον Σαχάπ Καβτσίογλου.

Πριν αναλάβει ο Αγκμπάλ, η Τουρκία είχε «κάψει» 100 δισ. δολάρια σε συνάλλαγμα στην προσπάθειά της να συγκρατήσει τη λίρα. Ωστόσο, η αύξηση των επιτοκίων σταθεροποίησε το τουρκικό νόμισμα. Τώρα, με την απομάκρυνση Αγκμπάλ, οι επενδυτές ξεπούλησαν τουρκικά assets, η λίρα βρίσκεται σε καθοδική τροχιά πάλι, ο πληθωρισμός παραμένει υψηλός και η επιστροφή σε ανορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές δεν πρόκειται να αυξήσει την αξιοπιστία της Άγκυρας. Αντιθέτως, το κόστος θα γίνεται όλο και μεγαλύτερο για την ήδη τραυματισμένη τουρκική οικονομία.

Αυταρχισμός και έλλειψη συνεκτικής πολιτικής

Όπως σημειώνει ο Γκάρντνερ, η Τουρκία δεν διαθέτει επαρκή συναλλαγματικά αποθέματα, μέσα στο 2021 θα πρέπει να αναχρηματοδοτήσει περίπου 180 δισ. σε δάνεια και οι εντάσεις με την Ε.Ε., το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ δεν κάνουν τα πράγματα ευκολότερα. Ωστόσο, η αποχώρηση της Τουρκίας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, για την καταπολέμηση της βίας σε βάρος των γυναικών αποτελεί κίνηση που απειλεί να θάψει ό,τι έχει απομείνει στην Τουρκία ως εικόνα μιας δημοκρατικής χώρας που προστατεύει όλους τους πολίτες της.

Ο Ερντογάν με την κίνηση αυτή πείθει ακόμα και τους πιο δύσπιστους ότι έχει ολισθήσει οριστικά στον αυταρχισμό και αγνοεί το κράτος δικαίου. Ταυτόχρονα, τονίζει ο αρθρογράφος, απομονωμένος από ανεξάρτητες φωνές, ο Τούρκος πρόεδρος αδυνατεί να σχεδιάσει και να ασκήσει συνεκτική πολιτική και απλώς «ταΐζει» τους πιο ακραίους ισλαμιστές στη χώρα. Μπορεί να επιδεικνύει ισχύ, αλλά στην ουσία δείχνει πόσο ευάλωτος είναι, καταλήγει ο Γκάρντνερ.

Πηγή: economico.gr