Η ακύρωση του Παππά «13-0» από τον Μητσοτάκη σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα καταδεικνύει το λάθος που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ με την ανάδειξή του στην προεδρία της ΚΟ, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη τη δικαστική του καταδίκη. Η τοποθέτηση ενός αμετάκλητα και ομόφωνα καταδικασμένου από το ανώτατο δικαστήριο για παράβαση καθήκοντος σε μια τόσο υψηλή θέση διέθετε και ένα στοιχείο ηθικής απαξίας, το οποίο δεν ήταν δυνατόν να περάσει απαρατήρητο στον δημόσιο διάλογο. Οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να παραπονέθηκαν, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι καλό θα ήταν να είχαν προσεκτικότερα εξετάσει τις επιλογές τους.
Η αμεριμνησία γύρω από αυτήν την κατάσταση είναι εντυπωσιακή. Ποιος λογικός άνθρωπος θα πίστευε ότι η εκλογή του Παππά «13-0» στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα πέρασε απαρατήρητη; Ακόμη και ο Ανδρουλάκης, που επιχειρούσε να διατηρήσει αποστάσεις από τον Μητσοτάκη, βρέθηκε σε δύσκολη θέση, επειδή η εκλογή αυτή σήμανε την αδυναμία του να ξεφύγει από την εικόνα ενός «αντιπροέδρου του Εδεσσαϊκού». Η δεύτερη θητεία του θα απαιτήσει μια προσεκτική προσέγγιση ώστε να αποφύγει το λάθος του ΣΥΡΙΖΑ.
Σχετικά με τον Σαμαρά, δεν είναι ακριβώς σαφές ποιοι είναι οι στόχοι του. Είναι προφανές, ωστόσο, ότι ο Μητσοτάκης δεν πρόκειται να αποδεχθεί την κηδεμονία του. Το ζήτημα δεν είναι μόνο οι «ήρεμες θάλασσες» με την Τουρκία, αλλά και η εσωτερική ηρεμία στην Ελλάδα, την οποία μόλις ικανοποιημένα άτομα είναι διατεθειμένα να θυσιάσουν. Αυτή η αντίθεση στην προοπτική των «ήρεμων νερών» της χώρας φαίνεται να είναι και το ισχυρό χαρτί του Μητσοτάκη, το οποίο δεν συμμερίζεται ο Σαμαράς.
Αν ο Σαμαράς σκοπεύει να αμφισβητήσει αυτή τη θέση ανοιχτά, είναι άγνωστο πώς θα το πράξει και με ποια υποστήριξη. Μάλλον, είναι ηλίου φαεινότερο ότι η κατάσταση δεν θα είναι εύκολη και ότι οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα έχουν σοβαρές συνέπειες. Είναι προφανές ότι τα λάθη κοστίζουν και ότι όλοι θα πρέπει να είναι προσεκτικοί στο μέλλον.
Πηγή: tovima.gr
