Με την έναρξη της τρέχουσας δικαστικής χρονιάς, ξεκίνησε η εφαρμογή μιας σημαντικής μεταρρύθμισης στη δικαιοσύνη, γνωστής ως «νέος δικαστικός χάρτης». Αυτή η μεταρρύθμιση έχει στόχο να επιτύχει την έκδοση αποφάσεων από τα δικαστήρια σε λογικό χρόνο, διαλύοντας το φαινόμενο των μακροχρόνιων καθυστερήσεων που παρατηρούνται σήμερα.
Η εφαρμογή του νέου δικαστικού χάρτη περιλαμβάνει τη συνολική αναδιάρθρωση της δικαστικής δομής στη χώρα, με αλλαγές στο πού και ποια δικαστήρια θα λειτουργούν. Πολλές από αυτές τις αλλαγές έχουν προκαλέσει αντιδράσεις, κυρίως από την πλευρά των δικηγόρων, καθώς η μετάβαση σε ένα νέο σύστημα είναι εξαιρετικά περίπλοκη.
Η μεταρρύθμιση αυτή προήλθε και από την ανάγκη για εκταμίευση χρημάτων από το Ταμείο Ανάκαμψης, αποτελώντας ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα για τις χρηματοδοτήσεις. Ένα κρίσιμο στοιχείο της είναι η ένταξη περίπου 960 ειρηνοδικών στον κύριο κορμό της ποινικής δικαιοσύνης, επιτρέποντας τους να δικάζουν ποινικές και αστικές υποθέσεις, αντί να περιορίζονται στις υποθέσεις του «νόμου Κατσέλη», οι οποίες έχουν μειωθεί.
Ο νέος δικαστικός χάρτης, που θεσμοθετήθηκε από την κυβέρνηση, δεν είναι απλώς μια αναγκαία αλλαγή, αλλά κι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς οι μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες στο νεοελληνικό κράτος συχνά εμποδίζονται από ιδεοληψίες και συνδικαλιστικές αντιδράσεις. Η προσπάθεια για την ένταξη των ειρηνοδικών στο κύριο σώμα της δικαιοσύνης έχει αναγγελθεί από τον Ελευθέριο Βενιζέλο το 1911, αλλά παρέμεινε ανεφάρμοστη έως τώρα.
Σήμερα, περισσότερο από έναν αιώνα αργότερα, ο νέος δικαστικός χάρτης γίνεται πραγματικότητα,ίδιος υπό την πίεση της σκληρής δικαστικής πραγματικότητας και των αναγκών του Ταμείου Ανάκαμψης. Είναι μια διορθωτική κίνηση που έπρεπε να έχει γίνει πολύ νωρίτερα, και παρόλο που το χρονικό αυτό άργησε, ποτέ δεν είναι αργά για να υπάρξουν ουσιαστικές βελτιώσεις στη δικαστική διαδικασία.
Πηγή: tovima.gr
