Ο Βλαντιμίρ Πούτιν «σφράγισε» χθες και επισήμως την θυσία της Αρμενίας δηλώνοντας πως «με βάση το διεθνές δίκαιο, το Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι τμήμα του Αζερμπαϊτζάν», έδωσε credits στην Τουρκία και τον Ερντογάν στηρίζοντας την εμπλοκή τους στον Καύκασο, και με μια ισχυρή δόση ναρκισιμού άφησε ανοιχτό το εάν θα είναι ξανά υποψήφιος για την προεδρία της Ρωσίας το 2024: «Τυπικά, την άδεια την έχει δώσει ήδη ο λαός», δήλωσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, «αλλά δεν έχω αποφασίσει ακόμη εάν θα θέσω υποψηφιότητα ή όχι στις εκλογές του 2024».
Παραπλεύρως, και κυρίως, ο ρώσος πρόεδρος, στην καθιερωμένη ετήσια συνέντευξή του, πέταξε το «γάντι» στον Τζο Μπάιντεν. Ερωτώμενος για το ποια θα είναι η σχέση ΗΠΑ-Ρωσίας στην νέα εποχή, είπε ότι, εν πολλοίς, αυτό θα εξαρτηθεί «από τη νέα διοίκηση» στην Ουάσιγκτον – ήτοι, από το ποιούς θα συμπεριλάβει στην κυβέρνησή του ο επόμενος αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν.
«Ο ίδιος (ο Μπάιντεν) είναι πολύ έμπειρος, όλη του την ζωή είναι στην πολιτική», είπε. «Υπάρχει», πρόσθεσε, «η γνωστή έκφραση που λέει ότι τον βασιλιά τον κάνει η αυλή του. Αν και βλέπουμε ήδη αυτούς που διεκδικούν θέσεις κλειδιά».
Εν ολίγοις, ο Βλαντιμίρ Πούτιν έστειλε στην Ουάσιγκτον το πρώτο μήνυμα ενός δυνατού μπρα-ντε-φερ που θα ξεκινήσει στο τέλος Ιανουαρίου, με την ορκωμοσία, Μπάιντεν και θα επαναπροσδιορίσει την σχέση ΗΠΑ και Ρωσίας.
Ποια θα είναι η νέα σχέση ΗΠΑ-Ρωσίας;
Θα είναι ένα μπρα-ντε-φερ δύσκολο και για τις δύο πλευρές. Ελάχιστοι αμφιβάλουν ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν είναι ιδιαίτερα ευτυχής με το γεγονός ότι η εποχή Τραμπ φτάνει στο τέλος της.
Ηταν η εποχή στην οποία, όπως επισημαίνουν οι New York Times, το Κρεμλίνο «δεν είχε διαβολικά χαρακτηριστικά» για τον Λευκό Οίκο, και κυρίως ήταν η περίοδος όπου οι ΗΠΑ άφησαν πρωτόγνωρα περιθώρια διεύρυνσης της ρωσικής επιρροής σε γεωπολιτικά πεδία παραδοσιακής αμερικανικής κυριαρχίας.
Εξίσου ελάχιστοι όμως είναι εκείνοι που παραβλέπουν ότι οι προκλήσεις θα είναι σοβαρές και για τον Τζο Μπάιντεν. Διότι πολλοί από τους στρατηγικούς στόχους του νέου αμερικανού προέδρου – όπως η αναβίωση των συμφωνιών για τους αφοπλισμούς, η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, ο έλεγχος της πανδημίας ή η σταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής – προϋποθέτουν την εξεύρεση πεδίου συνεργασίας με μια Ρωσία απόλυτα πια καχύποπτη στα συμφέροντα της Δύσης.
Εδώ, και πάλι οι New York Times υπενθυμίζουν πως η σχέση Μόσχας – Ουάσιγκτον ήταν σκληρή και επί εποχής Ομπάμα. Ομως, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θα έχει τώρα να αντιμετωπίσει έναν ακόμη πιο ενισχυμένο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος στο μεσοδιάστημα προώθησε τα ρωσικά συμφέροντα – έναντι των αμερικανικών – όχι μόνον στην «γειτονιά» του αλλά και στην δυτική Ευρώπη, την Αφρική, ακόμη και την Λατινική Αμερική.
Ρωσία, η νέα “υβριδική απειλή”
Ταυτόχρονα, δε, έδειξε τα «δόντια» του ακόμη και ως εσωτερική απειλή για τις ΗΠΑ μέσα από τον κυβερνοχώρο – μέσα από τις ρωσικές παρεμβάσεις στην αμερικανική προεκλογική εκστρατεία και σε βάρος των Δημοκρατικών.
«Η Ρωσία έχει ξεφύγει πια από το status της κλασικής, συμβατικής πυρηνικής δύναμης. Εχει γίνει πλέον μια ισχυρή υβριδική απειλή», λέει χαρακτηριστικά στους ΝΥΤ η Φιόνα Χίλ, πρώην σύμβουλος ρωσικών υποθέσεων στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας επί Τραμπ.
«Ο Ομπάμα», προσθέτει, «σε έναν βαθμό υποτιμούσε την Ρωσία, την είχε κατατάξει στις περιφερειακές δυνάμεις. Ο κόσμος όμως έχει αλλάξει εντελώς, αυτό δεν ισχύει πια. Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να μετρήσει την Μόσχα με εντελώς διαφορετικό τρόπο».
Η πρόκληση για τον Μπάιντεν
Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα, ένα πρόβλημα για τον Τζο Μπάιντεν ίσως είναι πως, πολύ γρήγορα, θα βρεθεί αντιμέτωπος με την πίεση τόσο των Δημοκρατικών όσο και των Ρεπουμπλικανών να δείξει «αμερικανική πυγμή» στον Πούτιν μετά την τετραετία ανοχής του Ντόναλντ Τραμπ. Και το ερώτημα είναι εάν, και πως θα μπορέσει να ισορροπήσει ανάμεσα στην πίεση αυτή καιστην αν άγκη διατήρησης στρατηγικών διαύλων με την Μόσχα.
«Ο Πούτιν έχει τρεις στόχους», απαντά ο γερουσιαστής των Δημοκρατικών, εξαιρετικά έμπειρος στις ρωσοαμερικανικές σχέσεις, Τζακ Ριντ: “Να διατηρήσει την εξουσία του, να ανακτήσει πλήρως την σφαίρα επιρροής της Μόσχας στο πεδίο περιφερειακά της Ρωσίας και να επαναφέρει την χώρα του σε καθεστώς παγκόσμιας μεγάλης δύναμης. Η κυβέρνηση Τραμνπ έδειξε ιδιαίτερα βολικήστην αποδοχή αυτών των στόχων. Ο Τζο Μπάιντεν, για να μπορέσει να τους χαλιναγωγήσει, θα πρέπει να δουλέψει πολύ με τις διεθνείς συμμαχίες του απέναντι στον Βλαντιμίρ Πούτιν».
Πηγή: economico.gr
