Ο Νίκος Κοεμτζής είναι γνωστός ως ο άνθρωπος που το 1973 σκότωσε τρεις ανθρώπους στην πίστα του λαϊκού κέντρου «Νεράιδα» στην Αθήνα, με αφορμή μια παραγγελιά για ένα ζεϊμπέκικο. Αρχικά καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια. Αποφυλακίστηκε μετά από 23 χρόνια και έφυγε από τη ζωή το 2011, σε ηλικία 73 ετών. Εύχεται, λοιπόν, να έχει την ευκαιρία να αφηγηθεί την ιστορία του, κάτι που γίνεται μέσω του θεατρικού έργου «Η τελευταία απολογία του Νίκου Κοεμτζή», του Βαγγέλη Γέττου.
Ο Γέττος, που έχει ενδιαφερθεί από νεαρή ηλικία για την ιστορία του Κοεμτζή, γράφει έναν μονόλογο προσπαθώντας να βυθίσει το κοινό στην κοινωνικοπολιτική ιστορία της Ελλάδας, από τον μεσοπόλεμο μέχρι τη δικτατορία. Ο ίδιος αναφέρει ότι τον απασχολεί η κοινωνική και ιστορική διάσταση της κακοδαιμονίας της χώρας, αναζητώντας τις ρίζες της κακοδαιμονίας.
Η δημιουργία του έργου αποτέλεσε μια διαδικασία που αποδείχθηκε συγκλονιστική εμπειρία για τον Γέττο, καθώς αντιλήφθηκε ότι η ιστορία του Κοεμτζή είναι ενσωματωμένη στην ευρύτερη ιστορία της Ελλάδας. Αναγνωρίζει ότι η δίκη του Κοεμτζή συνέπεσε με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, επισημαίνοντας τη σύνθεση του προσωπικού και του συλλογικού.
Ο Μάρκος Γέττος, αδελφός του Βαγγέλη, υποδύεται τον Κοεμτζή, συμμετέχοντας σε μια οικογενειακή υπόθεση που στοχεύει στη διερεύνηση των περίπλοκων καταστάσεων που οδήγησαν στον εγκληματικά. Όλη η διαδικασία συντελέστηκε με την προσέγγιση ερευνητικού υλικού, όπως η αυτοβιογραφία του Κοεμτζή και άλλα σχετικές πηγές.
Σήμερα, το έργο αναδεικνύει τη βία και την κοινωνική μηχανική που ο Κοεμτζής αντιπροσωπεύει, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ενδοσκόπηση σε ένα πλαίσιο όπου η κοινωνία βιώνει εγκλήματα. Ο Γέττος επισημαίνει ότι η περίπτωση του Κοεμτζή, αν και θύτης, ήταν και θύμα των κοινωνικών συνθηκών της εποχής του και πως οι αξίες της εποχής δεν θα ενεθάρρυναν τέτοιες πράξεις.
Καθώς η Ελλάδα γιορτάζει 50 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ο Γέττος καλεί για συλλογική σκέψη σχετικά με το μέλλον της κοινωνίας. Το έργο του αποκαλύπτει τις αντιφάσεις και τις κοινωνικές ανισότητες στο ιστορικό πλαίσιο της Ελλάδας, κάνοντάς το πιο επίκαιρο από ποτέ. Πηγή: tovima.gr
