Καθώς διανύουμε τον τέταρτο μήνα της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, ένα ερώτημα που συνεχίζει να πλανάται -χωρίς να έχει απαντηθεί οριστικά- είναι, τι ακριβώς επιδιώκει ο Ρώσος πρόεδρος με την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση».
Οι αρχικές εκτιμήσεις στρατιωτικών αναλυτών είχαν παρουσιάσει ένα σενάριο, σύμφωνα με το οποίο η Μόσχα επιδίωκε να κατακτήσει σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ένα μεγάλο μέρος της Ουκρανία, μαζί και το Κίεβο, και να εγκαταστήσει μια «κυβέρνηση μαριονέτα», η οποία θα εξυπηρετούσε την πολιτική της στην περιοχή, μετατρέποντας ολόκληρη την Ουκρανία σε προτεκτοράτο της Ρωσίας.
Το μεγάλο ερώτημα
Φυσικά, το σενάριο αυτό δεν υλοποιήθηκε, χάρη στη λυσσαλέα αντίσταση των ουκρανικών δυνάμεων, αλλά και λάθη σχεδιασμού και επιμελητείας της Ρωσίας, με αποτέλεσμα ο Πούτιν να επικεντρωθεί προς το παρόν στα ανατολικά και νότια της χώρας, όπου οι ρωσικές δυνάμεις καταγράφουν αργές και επίπονες νίκες, αλλά και μεγάλες απώλειες σε υλικό και στρατιώτες, παρότι το Κρεμλίνο δεν τις παραδέχεται.
Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: τι θέλει πλέον ο Πούτιν στην Ουκρανία; Σύμφωνα με υψηλόβαθμους αξιωματούχους του Πενταγώνου, ο στόχος του Ρώσου προέδρου δεν έχει αλλάξει: παραμένει ο έλεγχος μεγάλου μέρους, ή ακόμα και ολόκληρης της χώρας. Ωστόσο, οι ίδιοι αξιωματούχοι σημειώνουν ότι δεν πιστεύουν ότι οι στόχοι αυτοί μπορούν να υλοποιηθούν στην πραγματικότητα.
Μικρές τακτικές νίκες
Αυτό που υπογραμμίζουν είναι ότι, παρότι οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις καταγράφουν μικρές τακτικές νίκες εδώ κι εκεί στην Ουκρανία, δεν δείχνουν ικανές να κάμψουν την αντίσταση των ουκρανικών δυνάμεων, ούτε να πετύχουν τους μεγαλεπίβολους στόχους που ο Πούτιν και οι συνεργάτες του έχουν θέσει από την ώρα που έδωσαν το πράσινο φως για την έναρξη της εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου.
Ιδιαίτερα κρίσιμη για την πορεία της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» ήταν η αδυναμία των ρωσικών δυνάμεων να «καταπιούν» το Κίεβο μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα. Αντιθέτως, η Ρωσία έχασε τη μάχη του Κιέβου και μοιάζει να αδυνατεί να κρατήσει υπό την κατοχή της την στρατηγικής σημασίας πόλη του Χάρκοβου, η οποία έχει αλλάξει χέρια ως σήμερα ουκ ολίγες φορές.
Αμφιβολίες
Ωστόσο, ειδικοί υπογραμμίζουν ότι, αν οι ρωσικές δυνάμεις θέσουν υπό τον έλεγχό τους την περιοχή του Ντονμπάς, όπου έχει μεταφερθεί το «θέατρο» των μαχών, τότε δεν αποκλείεται να προχωρήσουν σε νέα επίθεση κατά του Χαρκόβου και του Κιέβου, δηλαδή, σε επανάληψη των αρχικών σχεδιασμών της Μόσχας όταν ξεκινούσε η εισβολή στην Ουκρανία, την οποία ο Πούτιν έχει περιγράψει ως «ρωσική γη».
Από την άλλη, πάντως, εκφράζουν πολύ σοβαρές αμφιβολίες για το αν οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν την ικανότητα, αλλά και το ηθικό να εξαπολύσουν μια τέτοια νέα επίθεση, ιδίως όταν την προηγούμενη φορά υπέστησαν ξεκάθαρη ήττα και η Μόσχα αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί και να επικεντρώσει τις πολεμικές επιχειρήσεις στο Ντονμπάς, όπου υπάρχει και ο μεγαλύτερος πληθυσμός ρωσόφωνων στην Ουκρανία.
Υπαρξιακός κίνδυνος
Επισημαίνουν, δε, ότι παρότι οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν επίσης μεγάλες απώλειες, η διαφορά με τους Ρώσους είναι ότι αντιμετωπίζουν την εισβολή ως έναν υπαρξιακό κίνδυνο για τους ίδιους και για τη χώρα τους. Ως εκ τούτου, έχουν επιπλέον κίνητρο να πολεμήσουν και να αμυνθούν μέχρι τελευταίας ρανίδας, σε αντίθεση με τους Ρώσους, πολλοί εκ των οποίων δεν είναι καθόλου ικανοποιημένοι που βρίσκονται στην Ουκρανία.
‘Οπως και νά’χει, πάντως, όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία, εκτός μεγάλου απροόπτου, θα διαρκέσει αρκετό καιρό ακόμα και ότι πολλά θα κριθούν το επόμενο διάστημα για το πώς και πότε θα ξαναρχίσουν οι συνομιλίες του Κιέβου με τη Μόσχα για την επίτευξη εκεχειρίας και ειρήνευσης στη χώρα.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςΠηγή: economico.gr
