Σχόλιο της Barkha Dutt (Washington Post)
Ο Ναρέντρα Μόντι, που κάποτε οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να του δώσουν βίζα, αποτελεί πλέον τον απόλυτο σταρ στον Λευκό Οίκο. Η κυβέρνηση Μπάιντεν ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον Ινδό πρωθυπουργό μέσα στην εβδομάδα παραθέτοντας (το τρίτο από τον σημερινό πρόεδρο) δείπνο προς τιμήν του.
Κι ενώ ο Μόντι ετοιμάζεται να απευθυνθεί στο Κογκρέσο για δεύτερη φορά δίνοντας ίσως την εντύπωση ότι η Ινδία στρέφεται προς το μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών, τα φαινόμενα απατούν!
Η Ινδία δεν θα είναι ποτέ σύμμαχός σας, αγαπητοί μου φίλοι Αμερικανοί!Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει είτε ο Μόντι είτε κάποιος από τους αντιπάλους του κερδίσει τις εκλογές του επόμενου έτους. Η Ινδία δεν μπορεί να ξεχάσει τις ταπεινωτικές συμπεριφορές που δέχθηκε κατά τον αποικισμό της κι η στάση αυτή υποστηρίζεται από τον λαό για μια ανεξάρτητη πορεία.
Η πολιτική μιας πιο ανεξάρτητης στάσης της Ινδίας ξεκίνησε με την άρνησή της να εμπλακεί στον Ψυχρό Πόλεμο. Σήμερα αυτό έχει μετατραπεί σε έναν επιθετικό πολυμερισμό ή όπως το θέτει στις σωστές του βάσεις ο υπουργός Εξωτερικών S. Jaishankar ότι δηλαδή η Ινδία πρέπει να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερους δεσμούς. Εδώ λοιπόν δεν υπάρχει μία «μονογαμική σχέση». Η Ινδία έχει το δικαίωμα να φλερτάρει με τη Ρωσία, το Ιράν —ακόμα και την Κίνα— εάν τα εθνικά της συμφέροντα υπαγορεύουν μια τέτοια ανάγκη.
Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, η Ουάσιγκτον ζήτησε από το Νέο Δελχί να στείλει στρατεύματα στο Αφγανιστάν. Ο Ινδός στρατός άσκησε βέτο στο αίτημα. Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες εισέβαλαν στο Ιράκ το 2003, ο τότε Πρωθυπουργός Atal Bihari Vajpayee απέκλεισε τη στρατιωτική υποστήριξη παρά το γεγονός ότι είχε ταχθεί υπέρ των ΗΠΑ. Τα Ινδικά ΜΜΕ του πρόσφεραν την στήριξή τους και τον προέτρεπαν να βρεθεί «στη σωστή πλευρά της ιστορίας» — μια φράση που χρησιμοποιείται συχνά σήμερα στο πλαίσιο της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης. Η αντίσταση στην πίεση από την κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους ήταν μια γενναία κίνηση — και, όπως αποδεικνύεται, η ηθικά αρτιότερη.
Αυτές τις μέρες, το Νέο Δελχί ομοίως αρνείται να ακολουθήσει την αμερικανική γραμμή στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η εισαγωγή φθηνού ρωσικού πετρελαίου από την Ινδία συνεχίζεται σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος Ινδός ηγέτης να επιτεθεί δημόσια στο Κρεμλίνο – έναν από τους κυριότερους προμηθευτές όπλων της και μια πολύτιμη πηγή πρώτων υλών.
Η Ινδία υπήρξε επικριτική στην απόφαση των ΗΠΑ να εμποδίσουν το πετρέλαιο του Ιράν και της Βενεζουέλας από την ανοιχτή αγορά. Η κυβέρνηση του Νέου Δελχί έχει εργαστεί ενεργά για να φέρει το Ιράν στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), ένα πολυμερές φόρουμ που δημιουργήθηκε από τη Ρωσία και την Κίνα το 2001. Τον Μάιο, η Ινδία φιλοξένησε τους υπουργούς Εξωτερικών της SCO εν μέσω συνοριακών εντάσεων με την Κίνα και συνεχούς ανταγωνισμού με το Πακιστάν.
Ένα δεκαπενθήμερο αργότερα, χωρίς καμία απολογιτική διάθεση, ο Μόντι και ο Πρόεδρος Μπάιντεν αγκαλιάζονταν και γελούσαν στις κάμερες σε μια συνάντηση του συμβουλίου Quad, μιας χαλαρής συνεργασίας ασφαλείας που περιλαμβάνει επίσης την Αυστραλία και την Ιαπωνία.
Φυσικά, η διαρκώς αυξανόμενη παρουσία της Ινδίας στο Quad προκαλεί αντιδράσεις στο Πεκίνο. Πράγματι, τα προβλήματα της Ινδίας με την Κίνα είναι σοβαρά. Μόλις πριν από τρία χρόνια, η Ινδία έχασε 20 στρατιώτες σε μια θανατηφόρα ορεινή σύγκρουση με κινεζικά στρατεύματα κατά μήκος των κοινών συνόρων τους στα Ιμαλάια. Ωστόσο, ηΙνδία δεν πρόκειται να δεχθεί οποιαδήποτε οδηγία της Αμερικής στις σχέσεις της με την Κίνα. Το Νέο Δελχί θέλει να διαχειριστεί τη σχέση αυτή με τους δικούς του όρους. Οι Ινδοί πραγματοποίησαν 18 γύρους συνομιλιών με τους Κινέζους για να επιλύσουν τη συνοριακή διαφορά. Εν τω μεταξύ, η Ινδία παραμένει ο βασικός μέτοχος στην Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομής που υποστηρίζεται από το Πεκίνο. Ως ιδρυτικό μέλος, η Ινδία κατέχει το δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό μετοχών με δικαίωμα ψήφου μετά την Κίνα, κι έχοντας ποσοστό 30% απολαμβάνει ουσιαστικά δικαιώματα αρνησικυρίας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ινδία έχουν πολλά κοινά. Είναι και οι δύο ανοιχτές κοινωνίες και η διαφορετικότητα στους κόλπους και των δύο χωρών είναι η δύναμή τους. Ακόμα κι έτσι, δεν είναι οι κοινές τους αξίες που φέρνουν κοντά τις δύο χώρες, αλλά ο έλεγχος της γεωπολιτικής πραγματικότητας.
Η Ινδία θα συμφωνήσει ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη να περιοριστεί η εξάπλωση της Κίνας, η οποία ήδη ρίχνει χρήματα σε μικρότερες χώρες της Νότιας Ασίας – Νεπάλ, Σρι Λάνκα, Μπουτάν – για να αποκτήσει επιρροή κι έχει και το βλέμμα της στραμμένο στον Ινδικό Ωκεανό – τη στρατηγική “αυλή” του Νέου Δελχί – όπως και την ευρύτερη περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού.
Όμως, άλλο στρατηγική συνεργασία κι άλλο μακροπρόθεσμη συμμαχία. Σε έναν πολυπολικό κόσμο, η Ινδία θέλει να είναι πόλος κι όχι αποκλειστικός εταίρος.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςΠηγή: economico.gr
